Extra City presenteert een tentoonstelling van Smadar Dreyfus (1963 Tel Aviv, woont en werkt in London). Het gepresenteerde werk omvat de premiëre van de audiovisuele installatie Mother's Day (2006 – 08), dat in samenwerking met Extra City ontwikkeld werd, alsmede de lineaire video 360 Degrees (2007).

Mother's Day is ontstaan aan de huidige Israëlisch-Syrische demarcatielijn op de Golanhoogte. Door het uitblijven van een vredesakkoord, betekent deze bestandslijn al sinds tientallen jaren ook een geografische scheidslijn voor de hier levende Druzengemeenschap. De kern van de installatie bestaat uit geluidsopnames tijdens de jaarlijkse viering van de Syrische "Moederdag": dialogen tussen moeders aan de door Israël gecontroleerde zijde en hun studerende dochters en zonen die vanuit Damascus komen en zich verzamelen op de zogenoemde "Shouting Hill" aan de Syrische zijde. Hun stemmen, versterkt door een daarvoor ingericht geluidssysteem, overspannen de ruimte van de vallei in hun streven naar intimiteit, en geven zo vorm aan deze afgedwongen scheidingslijn.

Net als in Dreyfus' laatste installatie Lifeguards (2005) vormt geluid het centrale element in Mother's Day. Beide werken situeren zich op de grens van waar het visuele en het auditieve in elkaar overgaan en onderzoeken hier de rol van de stem in de vorming van omstreden openbare ruimtes. Dreyfus bestudeert de stem in de rol van bemiddelaar tussen verschillende culturele gezichtspunten, als schakel in sociale relaties en macht, als intermediair tussen het individu en het collectief – onophoudelijk in beweging tussen binnen en buiten, tussen intimiteit en openbaarheid.

Het tweede werk in de tentoonstelling, 360 Degrees (2008), bestaat uit een doorlopende panoramische opname. Het beeld volgt de mis-en-scène van een strand in Israël, gelegen tussen de oude stad van Jaffa en Tel Aviv. Onophoudelijk in beweging, voor- en achtergrond samensmeltend, ontvouwt dit landschap zich als een tableau, waarin zich voortdurend nieuwe scÃnes ontwikkelen. Het beeld is in real-time opgenomen en beweegt zich langzaam door de schemering, die ook het panorama verandert. Gaandeweg ontwikkelen zich een meervoud van micro-gebeurtenissen, in elkaar verweven lagen van betekenis en verhaalfragmenten. Misschien zoals in sommige historische representaties beeldt dit werk de gelijktijdigheid van werkelijkheden af, die de sociale topografie van deze sociaal diverse openbare ruimte vormen.

Met als beginpunt de geografie van conflict in haar land van herkomst, raakt Smadar Dreyfus aan thema's zoals het doorleven van ballingschap en de omstandigheden van trauma en verlies. De kunstenaar creëert beelden en situaties die hun kracht ontlenen aan de manier waarop zij historisch resonerende esthetische strategieën en genres met hulp van moderne audiovisuele technieken naar het heden vertaalt en schildert zo een eigentijds portret van de sociale en politieke werkelijkheid. Aldus bewegen haar werken zich tussen realiteit en kunstmatigheid, alomvattende dramatisering en documentaire striktheid. Terwijl ze de ruimtes voor een allesomringende esthetische ervaring creëert, roepen zij tegelijk ook een angstaanjagend gevoel van vreemdheid, anachronisme en onzekerheid op. Deze werken belichamen de spanning tussen de formaliteit, of zelfs de banaliteit van grenzen en de grensoverschrijdende ervaring die hier mee gepaard kan gaan.

Smadar Dreyfus studeerde aan de Slade School of Fine Art, Londen (1992-1994 Postgraduate Studies in Media Fine Art), na een Masters degree te hebben behaald aan het Royal College of Art, (1990-1992 MA Illustration and Photography). Ze werkt met zowel video, fotografie en geluid binnen de context van installaties, waarbij ze zich steeds meer is gaan richten op de manier waarop betekenis wordt ontleend aan een specifieke relatie, of kloof, tussen het auditieve en het visuele. Het werk van Dreyfus is te zien geweest op internationale tentoonstellingen en op solotentoonstellingen bij de IKON Gallery Off-site, Birmingham, 2005, en de Victoria Miro Gallery, Londen, in 2006. Recentelijk is haar werk te zien geweest in 'Trial Balloons' in het Museo de Arte Contemporáneo de Castilla y León (MUSAC), Spanje 2006, en op de 9de Internationale Biënnale van Istanbul, 2005. Over haar werk zijn artikelen verschenen in onder meer ArtForum, Contemporary, Camera Austria en Art Monthly.

Deze productie kwam tot stand dankzij de bijzondere ondersteuning van The Arts Council of England, Prince Claus Fund for Culture and Development, Steim Foundation Amsterdam, DeBuren Brussels en Jan van den Brande VDB-PA en Pascal Willekens Vidi-Square.