In 1944 schreef Sergei Eisenstein: “Walt Disney's werk is het meest omni-aantrekkelijke dat ik ooit heb zien passeren. Wat betreft het materiaal zijn Disney's beelden pure extase: ze dragen alle kenmerken van de extase (de onderdompeling van het ‘zelf’ in natuur en dieren, etc.). Het komieke van de beelden ligt in het feit dat het proces van extase gerepresenteerd wordt als een object: letterlijk gemaakt, geformaliseerd.”

Eisenstein ontmoette Disney in 1930; hij had een diepe bewondering voor de man en werd door zijn werk beïnvloed. In dit theoretische werk ‘Methode’ (1932-1948), dat hij in Mexico opstartte, wijdde hij een hoofdstuk aan Disney. In het manuscript van zijn onafgewerkte boek onderzoekt Eisenstein moderniteit in zijn relatie tot archaïsche structuren en analyseert hij kunstwerken als verstoffelijkte afdrukken van een pre-logische mentaliteit, als collectieve droombeelden. De extatische toestand die door kunst opgewekt wordt, is een belangrijk vertrekpunt voor zijn onderzoek. Hier vormt Disney het centrale object van zijn analyse, aangezien de plastische kwaliteiten van vorm, kleur en ritme in zijn werk gecombineerd worden met animisme en totemisme.

De lezing door Oksana Bulgakowa analyseert Eisensteins visie op Disney als zijnde de utopische belofte naar vrijheid binnen de relatie tussen mens en natuur.

Taal Engels